John Cassavetes (reżyser, scenarzysta, aktor) przez krytyków uważany jest za najwybitniejszego w obrębie kinematografii amerykańskiej niezależnego filmowca. Jego twórczość znacząco wpłynęła na artystyczne dokonania wielu reżyserów (
Martin Scorsese,
Jim Jarmusch,
Pedro Almodóvar,
Lars von Trier,
Kar-Wai Wong).
John Cassavetes ukończył wydział literatury angielskiej w Mohawk Halley Community College w Utice oraz Colgate Univesity w Hamilton, a następnie kurs dramatyczny Akademii Dramatycznej w Nowym Jorku. W latach 1953-1956 występował w licznych programach telewizyjnych, serialach i filmach (przeszło 80 ról). Jednak dopiero jako zbuntowany nastolatek w "
Crime in the Streets" w reżyserii
Dona Siegela zwrócił na siebie większą uwagę. Pozwoliło mu to zagrać już bardziej znaczącą rolę (zagubionego bohatera) w filmie
Martina Ritta "
Na skraju miasta".
Jego reżyserskim debiutem był dramat psychologiczno-obyczajowy "
Cienie", zrealizowany za pieniądze własne i przyjaciół na czarno-białej 16 mm taśmie. Była to próba stworzenia filmu z pogranicza kina kreacyjnego oraz filmu dokumentalnego. Jak sam mówił, chodziło mu przede wszystkim o stworzenie w produkcji świadomej improwizacji ("dosyć schlebianiu widzowi, dyktaturze producentów, eskapizmowi i ignorowaniu realizmu w kreowaniu postaci"). W swoim kolejnym obrazie "
Spóźniony blues", pogłębia metodę wchodzenia kamerą w strumień życia. Film "
Twarze" z 1968 roku (nominowany do Oscara) jest próbą rejestracji fabularnej sytuacji będących wypadkową stworzonego wcześniej scenariusza. Kolejne produkcje umacniają w oczach krytyki jego pozycję jako czołowego niezależnego reżysera.
John Cassavates występował także z powodzeniem jako aktor w produkcjach hollywoodzkich (nominowana do Oscara rola eks-gangstera w "
Parszywej dwunastce", satanisty w "
Dziecku Rosemary" czy genialna rola Prospera w uwspółcześnionej wersji "
Burzy" według
Szekspira). Niezrealizowane przez Johna projekty (scenariusze), przenosi na ekran jego syn
Nick Cassavetes.