Kiedy William Styron był w trakcie pisanie powieści, do roli Zofii przewidywał Ursulę Andress.
Przygotowując się do roli, Meryl Streep uczyła się języka polskiego i niemieckiego. W tych przygotowaniach aktorce pomagała Elżbieta Czyżewska.
Krystyna Janda była kandydatką do zagrania roli Zofii. Władze PRL-owskiej Polski uznały jednak film za antypolski i zabroniły jej wzięcia w nim udziału. Janda nie otrzymała więc paszportu i zgody na wyjazd.
Kiedy reżyserem filmu został Alan J. Pakula, początkowo wyobrażał sobie tylko Liv Ullmann w roli tytułowej.
Gdy Stingo pakuje się, aby wrócić do domu i rozmawia z nim Sophie, na łóżku widać dwa głośniki Nike. Firma ta powstała w 1964 roku, dużo później niż dzieje się akcja filmu.
W scenie na moście, gdy Nathan i Stingo wznoszą toast, w tle widać kilka samochodów z lat współczesnych.
Film kręcono w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA) oraz w Jugosławii.
Przed wyborem Meryl Streep, rolę Zofii miała zagrać Magda Vášáryová. Rozważano także kandydaturę Natalie Wood. O rolę ubiegały się również Marthe Keller i Barbra Streisand.
Bogusław Linda otrzymał propozycję zagrania u boku Meryl Streep, ale nie mógł jej przyjąć ze względu na władze PRL, które nie wydały mu paszportu, gdyż nie chciał zostać współpracownikiem Służb Bezpieczeństwa.
Kręcenie filmu rozpoczęło się 1 marca 1982 roku.
Meryl Streep nakręciła swoją ostatnią scenę w jednym podejściu. Była ona dla niej tak przejmująca, że aktorka odmówiła ponownego jej odegrania.