Do roli Harolda brani pod uwagę byli: John Rubinstein, Bob Balaban, Daniel Fortus, Todd Susman, Elton John i John Neilson.
Do roli Maude kandydowały Edith Evans, Mildred Dunnock, Mildred Natwick, Gladys Cooper, Peggy Ashcroft, Elisabeth Bergner, Edwige Feuillère i Dorothy Stickney.
Autor scenariusza Colin Higgins został pierwszym reżyserem filmu "Harold i Maude", jednak produkcja została wkrótce zatrzymana. Gdy wznowiono ją kilka miesięcy później, reżyserem był już Hal Ashby.
W scenie, gdy Harold i Maude kradną policyjny motocykl, Bud Cort (Harold), przypadkowo uderzył się łopatą w głowę. Aktor skrzywił się w grymasie bólu, co można zauważyć na filmie.
Podczas gdy Maude wyjmuje banjo z szafki, widać odbijającą się ekipę filmową.
Podczas gdy Maude robi pączki, okno stojącego obok samochodu ciężarowego jest na przemian otwarte i zamknięte pomiędzy ujęciami.
Film kręcono w Berkeley, Brisbane, Burlingame, Cabot, Colma, Daly City, Emeryville, Half Moon Bay, Hillsborough, Menlo Park, Oakland, Oyster Point, Mori Point, Palo Alto, Redwood City, San Bruno, San Carlos, San Francisco oraz w Santa Cruz (Kalifornia, USA).
Cmentarz, na którym był kręcony film to Golden Gate National Cemetery w San Bruno (Kalifornia, USA).
We wszystkich scenach, w których Ruth Gordon (Maude) prowadziła karawan, była w rzeczywistości holowana, ponieważ aktorka nigdy nie uczyła się jazdy samochodem.
W powieści Stephena Chbosky'ego ''The Perks of Being a Wallflower'' występuje wzmianka o filmie.
Colin Higgins napisał scenariusz do filmu na podstawie swojej pracy dyplomowej na Uniwersytecie stanu Kalifornia w Los Angeles (Kalifornia USA).
Hal Ashby zamierzał umieścić w filmie scenę, w której Harold i Maude uprawiają seks, ale wytwórnia Paramount odrzuciła ten pomysł.
Z filmu została usunięta scena, w której Maude maluje uśmiech na jednej z rzeźb w kościele. Można ją zobaczyć na jednej z pierwszych kart kolekcjonerskich promujących film, jest także szczegółowo opisana w książce, która powstała na podstawie filmu.
W scenie rozmowy pomiędzy Haroldem i psychiatrą, obaj mają identyczne ubrania, jakby byli po dwóch stronach lustra.
Henry Dieckoff, który wystąpił w roli kamerdynera pani Chasen był prawdziwym lokajem w posiadłości Rose Court Mansion w Hillsborough (Kalifornia, USA), która w filmie stanowiła rezydencję rodziny Chasen.
Karawan, którym jeździł Harold to Cadillac Superior 3-Way. Na początku lat 70., gdy powstawał film, samochód nie budził większego zainteresowania. Obecnie jest to jeden z najbardziej poszukiwanych karawanów wśród kolekcjonerów.
Z filmu została usunięta scena, w której pani Chasen mówi do manekina, myląc go z Haroldem.